Jammer want ik spreekt het liefst over mijzelf als zijnde een autist, mocht dit passend zijn in het gesprek. Veelal hoor ik de discussie over dat ik toch meer ben als alleen mijn diagnose en dat is ook zo. Ik ben ook een vrouw, een moeder, een dochter, een werknemer, een dierenliefhebber, een perfectionist enzovoorts. Juist dat is één van de redenen waarom ik vind dat ik kan zeggen dat ik ook autist ben, het is immers onderdeel van wie ik ben.
Een brein wat andere verbindingen maakt
Autisme is in mijn ogen namelijk een neurodiversiteit. Een brein dat net wat anderen verbindingen maakt, een brein dat net op een andere manier/andere volgorde zich ontwikkelt, een brein waarbij prikkels vaak anders worden ontvangen en verwerkt. Maar mijn brein is er altijd en kan ik niet uitzetten of veranderen. Het is zoals het is. Nog een reden waarom ik vind dat ik mijzelf ook autist mag noemen, dit is geen zelfstigma, dit is een feit. Net zoals het een feit is dat ik een moeder ben, want ik heb nou eenmaal twee kinderen gebaard. Of ik vervolgens een goede moeder ben valt over te discussiëren, hahaha!
Een aantal jaar geleden sprak ik een ervaringsdeskundige die veel te kampen had met depressiviteit. Hij schetste het beeld van zijn depressiviteit die door zijn herstelproces een plekje diep in zijn broekzak had gekregen. Maar dat door allerlei omstandigheden het heel af en toe gebeurde dat de depressiviteit omhoog kroop en uit deze broekzak piepte. Hiermee aan willen geven dat de depressie zo af en toe toch de kop op stak en dat hij door zijn herstelproces dat heeft leren herkennen en op kan reageren.
Autisme kun je niet wegstoppen
Ik gebruik deze vergelijking altijd met mijn autisme. Als autist heb je namelijk niet die keuze. Autisme kun je niet wegstoppen, dat zit in elk stukje informatie dat ik via mijn brein binnenkrijg. En helaas krijg ik echt alles binnen, geen filters die alvast een onderscheid maken in belangrijk en niet belangrijk 😁. Wel kan ik uit ervaring vertellen dat de intensiteit van bepaalde belemmeringen kan wisselen. Als ik niet goed in mijn vel zit ben ik minder flexibel bijvoorbeeld. Maar laten we eerlijk zijn, als jij niet lekker in je vel zit zul je ook merken dat bepaalde eigenschappen minder goed uit de verf komen.
Ga in gesprek
Het kan erg helpend zijn voor de betrokken omgeving te beseffen dat het brein niet te veranderen is, dat er andere connecties gemaakt worden en je daardoor andere reacties krijgt. En dat die niet per se onjuist zijn. Ga erover in gesprek. Begrijpen dat het vanuit beide kanten anders geïnterpreteerd en verwerkt wordt en onderzoek samen vanuit die kennis of iemand daar iets mee wil doen omdat het bijvoorbeeld een belemmering vormt. Het werkt beide kanten op, je krijgt als autist eventueel handvatten en de betrokken omgeving begrijpt beter waarom er een andere reactie kan zijn.
Het besef dat je dus niet hoeft te leren hoe het wel zou moeten, maar dat je leert jouw grenzen aan te geven en dat je inzichten en handvatten krijgt die helpend voor je zijn om het leven te kunnen leiden waar jij ook gelukkig van wordt en niet alleen de buitenwereld, zorgen voor acceptatie. En dus ook acceptatie van het woord autist.
Mag je autist zeggen of niet? In de juiste context vind ik dat je het gewoon kunt zeggen omdat het voor mij een wezenlijk onderdeel van mijzelf is, maar vraag het en misschien levert het nog een mooi gesprek op.
“Blijf dicht bij jezelf en open bij een ander”
