Als regels veranderen
Ik ben koppig, ik ben star, alles moet gaan zoals ik dat in mijn hoofd heb zitten, ik moet altijd mijn zin doordrijven, alles moet gaan zoals ik dat wil. Enkele uitspraken die ik vroeger redelijk vaak te horen kreeg als ik uiteindelijk toch mijn mond open durfde te doen omdat mijn vriendinnetjes ineens de regels van het spel veranderde. De regels veranderden want op die manier was het leuker. Soms veranderden de regels binnen ons gezin op het laatste moment. Want ja, dat gebeurt in een gezin.
Richtlijnen coronamaatregelen bieden houvast
Omgaan met veranderingen is iets wat ik nu ook moet doen in deze roerige tijden. Ik houd mij namelijk aan de regels die opgelegd zijn door het RIVM. Ik houd mij aan hetgeen minister-president Rutten zegt en vraagt van ons allemaal. Dat het voor mij op sommige punten misschien wat makkelijker is omdat ik bijvoorbeeld niet een groot sociaal leven heb en wil, maar dat wil niet zeggen dat het hele gebeuren dus makkelijker is voor mij en mijn gezin.
De veranderingen die de crisis met zich meebrengt vraagt ontzettend veel energie, zoals je in mijn vorige blog hebt kunnen lezen. Ik zoek dan ook zo snel mogelijk een punt op dat structuur en duidelijkheid en/of veiligheid biedt. In dit geval de gestelde regels en afspraken van de overheid.
Cirkel van invloed
Ik houd mij hier dus aan maar dat geldt niet voor iedereen. Dat ik geen invloed heb op al die anderen kan ik de laatste jaren veel beter naast mij neerleggen. Iets dat ik geleerd heb tijdens mijn herstel. De zogenaamde cirkel van invloed van Stephan Covey. Even heel kort; twee cirkels een kleine in het midden en een grotere cirkel eromheen. In de kleine cirkel sta ik en heb ik invloed op. In de buitenste cirkel heb ik geen invloed en steek ik weinig tot geen energie in omdat het weinig tot geen nut heeft. Heel logisch, maar kon er niets mee totdat ik het visueel voor mijzelf maakte. Anyway…..
Zorgen
Mensen die heel dicht bij mij staan vallen voor mij toch nog in mijn cirkel van invloed. Ik weet dat je alleen echt invloed kunt hebben op jezelf, maar ergens hoopt mijn ego dat ik geliefd en belangrijk genoeg voor hen ben om even naar te luisteren. Nu houden juist deze mensen zich niet aan sommige regels tijdens deze crisis en dat vind ik erg lastig. Ik uit en deel mijn zorgen met ze en wat het met mij doet en vraag ze om uitleg. Ik wordt niet gehoord, krijg weinig tot geen reactie. Zij houden zich, in hun beleving, gewoon aan de regels punt.
Ik ben niet koppig, ik ben niet star, niet alles hoeft te gaan zoals ik het in mijn hoofd heb zitten, ik wil mijn zin niet doordrijven, niet alles hoeft te gaan zoals ik dat wil maar ik snap het niet. Mijn puzzel is niet compleet. Ik krijg geen concrete antwoorden of begrip, ik voel mij niet gehoord…..
Niet gehoord voelen
En dit is iets wat ik ook bij onze cliënten wel eens naar boven zie komen. Dat er soms gezegd wordt dat iemand star is of graag wil dat het gaat zoals hij/zij dat in zijn/haar hoofd heeft. En soms is dat ook. Maar veel vaker zit er iets anders achter. Dan wordt iemand star omdat ze zich niet gehoord voelen. Dan gaat iemand met zijn hakken in het zand en dat is niet omdat diegene het zo leuk vindt om dwars te liggen of omdat het alleen maar op die manier moet gaan. Nee, dat komt ook vaak voort uit je niet gehoord voelen, je onbegrepen voelen, de puzzel niet compleet krijgen omdat je geen antwoorden krijgt.
En dan zoek je houvast en die houvast zit vaak in dat wat er precies is afgesproken of dat wat je dan zelf in je hoofd hebt, want daar is die puzzel wel compleet en weet je wat je te wachten staat.
Veroordeel mij niet zonder mijn redenen te begrijpen
