Perfectionist
Ik heb inmiddels voor mijzelf al duidelijk dat verwachtingen er eigenlijk altijd wel zijn en ook mogen zijn. Dat ik mij er bewust van ben en probeer de verwachtingen bespreekbaar te maken en ze dan eventueel bijstel. Dit lukt mij vooralsnog beter als ik verwachtingen heb van anderen dan bij de verwachtingen die ik van mijzelf heb.
Ik ben een perfectionist en leg de lat hoog voor mijzelf, waarbij de verwachtingen de pan uitrijzen. Dit is zo ontzettend vermoeiend en kost mij veel energie. Ik probeer mij daar bewust van te zijn en heb het nodig om hierover te sparren met anderen. Soms weet ik namelijk niet dat die lat te hoog ligt.
Aannames
Afgelopen week hebben wij een teamoverleg gehad waarbij ik als ervaringsdeskundige mijn functieprofiel samen met een overzicht van mijn cliënten en bijbehorende doelen had gedeeld zodat we dit konden bespreken. Een van mijn vragen aan het team was hoe zij tegen agendadiensten voor mijn functie aankeken. Ikzelf heb aangegeven het lastig te vinden doordat ik al mijn afspraken doe met een specifiek doel vanuit mijn functie. Dat ik deze dan niet kan overdragen aan een collega, waardoor deze afspraken zouden vervallen, wat ik dan erg vervelend vind gezien de continuïteit van de gesprekken. Zeker met onze doelgroep waarbij we veel cliënten met autisme hebben, die baat hebben wij structuur en duidelijkheid.
In ons team is gelukkig de ruimte om hier open en vrij over te communiceren, waardoor iedereen zijn kijk hierop kan en durft te delen. Door dit gesprek kwam ik erachter dat ik veel te hoge verwachtingen had en daardoor de lat weer hoog had gelegd voor mijzelf. In mijn ogen was ik namelijk niet alleen compleet verantwoordelijk voor de gehele agenda als ik die dienst had, maar dacht ik ook dat ik alle afspraken zoveel mogelijk zelf moest doen. Mijn collega’s gaven aan dat dit helemaal niet het geval is en dat we dit met zijn allen kunnen dragen, dat er in overleg zeker ruimte was om de agenda eventueel te verdelen. Een perfect voorbeeld van mijn eigen verwachting die ik niet geverifieerd had bij een collega en dat leidde tot het maken van een aanname die uiteindelijk niet helemaal klopt. Maar waardoor ik de lat wel veel te hoog had gelegd. Over verwachtingen gesproken, hahaha!
Uiteindelijk zijn we tot de conclusie dat ik best ingeroosterd kan worden voor een agendadienst, zeker in de drukke vakantietijd die eraan komt, en dat ik de “last” mag delen met de dienstdoende collega’s.
Spreek verwachtingen uit
Dit is maar één voorbeeld van verwachtingen hebben. Ik kan er talloze opnoemen die bij mij zorgen voor onrust. Niemand zal zonder verwachtingen kunnen leven en verwachtingen mogen er ook best zijn. Maar spreek ze uit lieve mensen! Praat erover, ga in gesprek met elkaar en deel je verwachtingen en sta ervoor open om ze bij te stellen. Blijf wel altijd alert op de eigen grenzen, deze zijn belangrijk om te bepalen of je je verwachtingen wil en gaat bijstellen.
Het probleem is niet dat wat er niet is, maar wat er volgens jou zou moeten zijn
(een uitspraak van Mwah tekstuele verwenners)
