Paola weet uit eigen ervaring dat het heel belangrijk is dat er perspectief wordt geboden, ook in de langdurige zorg: “Omdat je dat zelf niet altijd scherp hebt en dus denkt dat het nooit meer wat met je gaat worden. Je hebt dan soms echt anderen nodig om je te laten inzien dat je er toe doet. In de hoop dat je vervolgens stappen in je herstel kunt zetten. Het systeem mag hierin niet leidend zijn. Marina onderschrijft dit: “Het financieringsstelsel waaruit de zorg gefinancierd wordt, doet niks af aan de manier waarop wij als RIBW Brabant werken. Het feit dat je een langdurige indicatie krijgt voor zorg, wil niet zeggen dat je geen stappen in je herstel kunt zetten. Voor ál onze cliënten geldt: Wat wil je, wat is voor jou belangrijk en wat is hiervoor van wie nodig? Ook vele kleine stapjes bieden nieuwe perspectieven.

Paola Buitelaar ervaringsdeskundig beleidsmedewerker

Aanleiding voor de verandering

Het landelijke besluit om de financiering van een deel van de GGz-cliënten langdurig te maken, komt voort uit het feit dat bij de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) de indicaties elkaar snel opvolgen en binnen de Wlz dit anders is geregeld. Paola: “Als je steeds opnieuw je indicatie moet aanvragen kan dit onzekerheid en dus onrust met zich meebrengen. De Wlz gaat deze cliënten rust bieden, waardoor zij beter aan hun herstel kunnen werken. Het gevaar is wel dat je wordt gezien als iemand die er nooit meer uitkomt en dat je dat zelf ook gaat denken. Het is dus heel belangrijk dat we dit scherp in de gaten houden en samen stappen blijven zetten, met de cliënt aan het roer.” “Want de mens heeft een groot universeel herstellend vermogen: op een wondje, komt uiteindelijk een korstje. Ook psychisch hebben we dit herstellend vermogen. Het is aan ons dit te blijven zien en ondersteunen. Bij dit herstel werken we aan diverse leefgebieden, bijvoorbeeld aan het maatschappelijk herstel”, legt Paola uit. Marina vult aan: “Je hebt altijd anderen nodig, dit geldt voor iedereen. Binnen onze zorg blijven we dan ook samen met de cliënt investeren in naasten, de omgeving en in participatie (bijvoorbeeld in de wijk).”

Alles zoveel houden zoals het nu is

Marina: “In de transitie in het sociale domein ‘Van beschermd wonen naar een beschermd thuis’ blijven er altijd mensen die een beschermde woonomgeving nodig zullen hebben. Het is belangrijk dat we niet het systeem, maar de inhoud leidend laten zijn en dus de zorgvraag voorop stellen. De cliënt mag er niet de dupe van worden.” Paola vult aan: “RIBW Brabant en GGz Breburg kiezen er als samenwerkingspartners gelukkig voor om het voor cliënten zoveel mogelijk te houden zoals het nu is en wonen, behandeling en begeleiding juist nog dichter bij elkaar te brengen, dit draagt er extra aan bij dat niet het systeem, maar de cliënt leidend is.”

Marina afsluitend: “Het zou erg jammer zijn als mensen door zo’n verandering een stap terug doen in hun herstel. Het is juist een mooi moment om met elkaar zaken weer eens onder de loep te nemen en te kijken of we de dingen doen die we moeten doen.”

Per 1 januari 2021 krijgen onze cliënten met Korsakov van De Werf in Tilburg ook te maken met financiering uit de Wlz.

In deze film krijg je een inkijkje op deze locatie en wat de verandering voor hen betekent.

“Op een wondje komt uiteindelijk altijd een korstje”