In de afgelopen weken heb ik mogen deelnemen aan een training met de titel ‘Oriëntatietraining Medewerkers met Ervaring’. In dit geval zegt ervaring niets over het aantal dienstjaren in het werkveld maar over ervaringen in je leven die in meer of mindere mate ontwrichtend zijn geweest, doch altijd vormend voor de persoon die je nu bent.
Doel van deze training was om te ontdekken of je je eigen ervaring, in mijn geval verslaving, wil inzetten in de omgang met de mensen om je heen. Hoe we die mensen noemen is m.i. niet zo van belang; cliënten, collega’s of partners…het doet er niet toe, het gaat om de bereidheid om te luisteren naar het verhaal van elkaar. Iets wat we in de 2e bijeenkomst deden en wat zorgde voor een veiligheid en verbondenheid in de groep die opvallend was.
Hoe uniek en verschillend de ervaringen ook zijn geweest het waren juist de overeenkomsten die zorgde voor verbinding. Overeenkomsten als erkenning, herkenning, doorzettingsvermogen, moed en het lef om te delen waar je kwetsbaar was of misschien nog wel bent maakte dat er een wederzijds respect was waardoor veiligheid een vanzelfsprekendheid was.
In de afgelopen bijeenkomsten heb ik veel mogen leren , niet eens op het gebied van theorie maar juist van de ervaringen van mijn collega’s. Als ervaringsdeskundigheid o.a. bestaat uit de ervaringen van anderen dan ben ik 12 stappen dichterbij gekomen. Dichterbij wat weet ik niet maar dat boeit niet zo, de reis zelf is interessant genoeg.
Afgelopen week hebben we de laatste trainingsbijeenkomst gehad maar we blijven elkaar ontmoeten om te kijken hoe we dit een vervolg gaan geven. Volgend jaar zal er zeker een nieuwe training Medewerkers met Ervaring starten.
